“Ik vind dat je tegen iemand die in een woonzorgcentrum werkt met kwetsbare mensen of iemand die in een ziekenhuis werkt met patiënten die ook kwetsbaar kunnen zijn, moet kunnen zeggen ‘jouw beroep zorgt ervoor dat je je moet laten vaccineren’, zei hij daarover in De Cooke & Verhulst Show. Maar wie zijn die zorgmedewerkers die zich niet willen laten vaccineren? Wij laten er enkele van aan het woord.    

Wat blijkt: van de zeven die we spraken, zijn er vijf zelfs bereid hun job op te geven. De kans is dus heel reëel dat de werkdruk in de zorg nog groter wordt als de verplichte vaccinatie er komt. Het meest gehoorde argument? “De kans dat ik bijwerkingen heb, is groter dan de kans dat ik zwaar ziek ben van corona. En voor een ander moet je het ook al niet meer doen.” 

“Dat ze mij het vaccin gaan verplichten? Ik heb er al paniekaanvallen door gekregen”
Inneke (40), logopediste uit Vlaams-Brabant 

Inneke liet een eerste vaccinatie zetten in maart, met Astra Zeneca, maar paste voor haar tweede spuit. “Het idee leefde in maart heel hard dat je je liet vaccineren om een ander niet te besmetten. Ik wilde er niet de oorzaak van wilde zijn dat anderen corona zouden krijgen. Ook al was er op dat moment al sprake van tromboses als bijwerking, ik was bereid het risico te nemen. Maar na mijn eerste vaccin ben ik 2,5 weken ziek geweest. Ik had neurologische klachten, met evenwichtsstoornissen. Ik was enorm duizelig, liep keihard tegen de muur, viel om toen ik rechtstond, enz. De grootste klachten zijn intussen gaan liggen, maar nu en dan krijg ik nog een opstoot.” 

Die tweede spuit zag Inneke dus niet meer zitten. “Intussen was ook duidelijk geworden dat je nog altijd besmet kan zijn en het kan doorgeven als je gevaccineerd bent, dus voor mij viel de reden om me te laten vaccineren daarmee helemaal weg. Ik heb zelf corona gehad, ben toen binnen gebleven tot ik volledig hersteld was. Wie gevaccineerd is, heeft het misschien niet eens door dat hij het heeft, en besmet dan nog meer mensen dan ik, die veilig thuis blijf.” 

“Ik ben géén coronaontkenner”, zegt Inneke. “Ik hou me aan alle maatregelen, ontsmet voldoende, hou afstand, enz. Mijn patiënten weten ook dat ik niet gevaccineerd ben. Maar ik maak me echt zorgen in hoe dit thema geen tegenspraak geduld wordt. Wetenschap is echt een kwestie van these en anithese, maar nu worden artikels die ik gelezen heb en die ik goed gefundeerd vind, plots gewoon offline gehaald. Wetenschappers en academici die een andere mening hebben, worden ontslaan. Dat klopt toch niet?” 

Als de erkenning van Inneke wordt afgenomen, stopt ze ermee. “Dat betekent dat mijn patiënten hun kosten niet terug betaald kunnen krijgen. Dan pakken ze inderdaad mijn werk af. Dat geeft me heel veel stress. Ik heb al paniekaanvallen gehad. Of ik me dan niet gewoon ga laten vaccineren? Neen. Ik stop er nog liever mee.” 

“Als het vaccin verplicht wordt, dan gaan ze me moeten ontslaan”
Marlies (32), medisch secretaresse in een ziekenhuis in West-Vlaanderen 

“Ik werk al meer dan 10 jaar in het ziekenhuis, op het secretariaat van de dienst cardiologie. Ik kies er bewust voor om me niet te laten vaccineren. Op korte termijn zijn er al enkele bijwerkingen naar boven gekomen, zoals allergische reacties en hartspierontstekingen. Maar wat zouden die bijwerkingen op lange termijn dan zijn?” 

“Als gezonde jonge volwassen vrouw heb ik geen prik nodig. Mensen zoals ik, met een goed werkend immuunsysteem, krijgen meestal geen of slechts milde klachten. Ik eet gezond, ik beweeg, ik mediteer, ik zoek de natuur op,… En ik hou me aan de maatregelen: ik hou afstand, ontsmet regelmatig mijn handen. Ik ben niet tégen vaccinatie, mijn eigen kinderen hebben alle vaccins gekregen die Kind & Gezin aanbiedt. Maar ik wil geen vaccin die nog in een experimentele fase zit. Mocht ik van dit vaccin ziek worden, of schade ondervinden, dan is er niemand die ik daarvoor verantwoordelijk kan stellen.” 

“Op mijn dienst ben ik de enige niet-gevaccineerde.  Binnen het ziekenhuis ken ik nog een 5-tal collega’s die niet gevaccineerd zijn. Ik blijf daar discreet over. Ik ga ervan uit dat de overheid dit niet zal verplichten. Er is nu al een tekort aan zorgpersoneel, als ze het verplichten, gaat de sector nog meer in de problemen komen. Verplichten ze het toch, dan zullen ze me moeten ontslaan. Ik zou het héél jammer en onrechtvaardig vinden. Ik doe mijn werk met hart en ziel.” 

“Ik heb méér schrik voor het vaccin dan voor corona”
Tom  (33), sinds afgelopen zomer zelfstandig verpleegkundige uit Limburg 

Op mijn 30^e ben ik met de opleiding Verpleegkunde gestart. Een job als verpleegkundige leek me al langer echt iets voor mij, en drie jaar geleden heb ik dan uiteindelijk toch beslist om me te herscholen. Ik werk als zelfstandig verpleegkundige, en ik doe mijn job heel graag. Het contact met de mensen is voor mij hetgeen ik het leukst vind. Dat we hen kunnen helpen in hun eigen thuissituatie, dat geeft me veel voldoening.  

Tom is niet gevaccineerd. “Ik heb meerdere keren al de kans gekregen dat te doen, onder meer tijdens mijn opleiding, maar ik heb geweigerd. Die hele campagne ‘je doet het voor een ander’, ik was er van bij het begin van overtuigd dat dat niet klopte. En dat is uiteindelijk ook zo gebleken: ook als je gevaccineerd bent kan je het nog hebben, en kan je het nog doorgeven. Ik zie het anders: vaccineren doe je vooral voor jezelf. En voor mij hoeft het niet: ik ben een gezonde dertiger. Ik heb geen schrik van de risico’s mocht ik opeens corona doormaken, maar wél van de bijwerkingen van het vaccin. Twee van mijn patiënten, die al een gevorderde leeftijd hadden, zijn kort na hun derde spuit overleden aan de gevolgen van het vaccin.” 

Tom is eerlijk over zijn vaccinatiekeuze tegen zijn patiënten. “Ik krijg daar geen negatieve reacties op. Ze aanvaarden mijn keuze, en voelen zich wel degelijk nog veilig bij mij. Ik weet niet wat ik ga doen als ze mij verplichten. Ik heb me net helemaal herschoold om dit te kunnen doen…” 

“Als ze mij voor de keuze stellen, dan stop ik ermee”
Jana (34), verpleegkundige in een ziekenhuis in West-Vlaanderen 

“Sowieso had ik al mijn twijfels van bij het  begin”, zegt Jana. “Er gebeurt al jaren onderzoek naar MRNA-vaccins, en er heeft nog nooit een vaccin een goedkeuring gekregen. Behalve nu, onder voorbehoud. Dat wil toch al iets zeggen? Daarnaast speelt voor mij persoonlijk vooral het feit dat ik echt ziek ben van de jaarlijkse griepvaccins. Ik wilde niet riskeren dat ik slecht zou reageren op die coronavaccins ook.” 

Jana’s man liet zich wel vaccineren. “Althans, hij heeft het eerste spuitje genomen. Kort daarna heeft hij een soort van minitrombose gedaan op zijn werk, waarbij hij zijn handen niet meer kon gebruiken. Zijn tweede spuit is hij niet meer gaan halen. Mijn mama en mijn vriendin hebben allebei problemen met hun schildklier sinds ze het vaccin namen. Kan niet van het vaccin zijn, klinkt het. Maar ik vind dat weer té toevallig om de link met het vaccin niet te leggen.” 

Jana werkt al tien jaar als verpleegkundige in een ziekenhuis. “Hier in het ziekenhuis weten ze niet dat ik niet-gevaccineerd ben. Ze gaan er gewoon van uit dat iedereen het is. Ik hoop écht dat die verplichting er niet komt. Of dat ze die verplichting niet hard kunnen maken, omdat ze niet in de persoonlijke gegevens van het personeel mogen kijken. Ik doe mijn werk heel graag, maar als ze mij laten kiezen, dan stop ik ermee. Ik wil die spuit niet in mijn lijf.” 

“Geen bewijs dat wij het virus méér verspreiden dan gevaccineerden” 
Sarah (34), al 12 jaar psychiatrisch verpleegkundige in een psychiatrisch ziekenhuis in Limburg 

“Ik werk al 12 jaar als psychiatrisch verpleegkundige in een psychiatrisch ziekenhuis. Ondanks het feit dat de vaccinatiegegevens onder het medisch geheim vallen, is mijn werkplek op de hoogte van mijn keuze om me niet te laten vaccineren. Er is weinig begrip. Collega’s staan ook helemaal niet open voor een gesprek, ze zijn te overtuigd van hun eigen visie.” 

Sarah heeft geen vertrouwen in de vaccinatie. “De vaccins zitten nog in de onderzoeksfase. Er zal pas duidelijkheid komen over de veiligheid en de precieze bijwerkingen tegen december 2022, december 2023 en 31 maart 2024. Aan de bevolking werd ‘wetenschappelijk’ voorgehouden dat wie gevaccineerd zou zijn, geen COVID-19 meer kon krijgen en zeker niemand meer kon besmetten. De werkelijkheid laat ons nu iets anders zien.” 

Sarah hoopt dat het niet tot een verplichting komt. “Er is helemaal geen bewijs dat niet-gevaccineerden het virus meer verspreiden dan gevaccineerden, en dat wij ook voor meer mutaties zouden zorgen. Ik zou een verplichting dan ook niet logisch vinden. Mocht er wel een verplichting komen, ben ik bereid om me te laten inenten, maar enkel als er een dokter de verantwoordelijkheid op zich neemt als ik iets zou overhouden aan die vaccinatie. Als die er niet komt, dan ben ik bereid juridische stappen te ondernemen.”  

“Het gaat volgens mij vooral om macht en controle, en niet om gezondheid” 
Rosanne (62) werkt als verpleegkundige in een ziekenhuis in Antwerpen 

“Ik heb de voorbije 20 maanden géén besmetting opgelopen. Wel weet ik dat er -ook bij ons in het ziekenhuis- niet altijd even correct omgesprongen wordt met cijfers. Patiënten die voor iets anders worden opgenomen, worden ook meegeteld met de coronacijfers als ze toevallig ook corona hebben. Opgenomen patiënten worden ook wekelijks getest, en op die manier belanden ze dan ook meermaals in de cijfers.” 

Rosanne heeft verschillende redenen waarom ze zich niet laat vaccineren. “Ik maak me zorgen dat er bijwerkingen zullen zijn, niet alleen op korte termijn, maar ook op middellange termijn. Niemand neemt de verantwoordelijkheid voor vaccinatieschade: de overheid niet, de farma-industrie niet, de verzekering niet,… Als je gezond bent, dan wegen voor mij de nadelen van het vaccin zwaarder door dan de nadelen van corona. Maar de voornaamste reden waarom ik volhoud: het gaat volgens mij meer om macht en controle, dan om gezondheid.” 

Rosanne, die al dicht bij haar pensioen is, stopt ermee als het vaccin haar wordt verplicht. “Hoe erg ik het ook vind. Ik haat deze verdeel-en-heers campagne door de politiek. Ik weet ook niet hoe ze dat gaan oplossen, hoor. Ik zal niet de enige zijn die ermee stopt als de verplichting er door komt, en er is al volk tekort…” 

"Als er een verplichting komt, dan stop ik ermee"
Natasha (34), vroedvrouw uit Oost-Vlaanderen

Natasha werkt al 13 jaar als vroedvrouw, deeltijds zelfstandig, deeltijds in een ziekenhuis. "Ik heb vorig jaar corona doorgemaakt, en ik heb nog steeds antistoffen in mijn bloed. Als mensen er moeilijk over doen dat ik niet gevaccineerd ben, is dat het argument dat ik bovenhaal. Maar eigenlijk wil ik me vooral niet laten vaccineren omdat het vaccin nog in een experimentele fase zit, en er veel meer bijwerkingen zijn dan we denken. Van die corona ben ik niet eens zo ziek geweest, dus waarom zou ik me dan moeten laten vaccineren, als jonge gezonde vrouw? Ik heb vertrouwen in mijn eigen lichaam. Voor de griep heb ik me ook nog nooit laten inenten, en ik heb ook nog nooit de griep gehad."

Als er een verplichting komt, dan stopt Natasha ermee. "Ik laat me niet onder druk zetten om toch een vaccin te nemen. Maar dan ga ik eerst echt wel een paar dagen heel hard huilen. Ik doe mijn job supergraag. Het is echt erg dat de overheid de mensen hun job en hun inkomen zou afnemen op deze manier."